Lesje nederigheid?…met je bakkes in de modder. Soms dient een patroon – wat zo hardnekkig is – zijn dieptepunt te moeten bereiken wil men gaan bewegen, bewegen naarbinnen. Want pas dan sta je weer open om te leren en maak je tijd voor wat werkelijk van belang is.
Het is een grote dikke conditionering. Dat hoofd, de mind, het ego….ratio.
We menen vaak (een harde opvoeding gevormd door normen en waarden en vastgezet door angst, verkramping en onzekerheid) dat denken je grootste kracht is, maar daar zit juist de valkuil. Als je voorbij het denken komt, daar ligt het antwoord, de magie. Voelen = Weten.
Jouw verbinding. Jouw verbinding met de bron, het grote geheel waar je onderdeel van bent.
Maar daar zit een stuk verwerking aan vast. Maar hoe werkt dat dan? De zinnen ‘do your inner work’ of ‘keer naarbinnen’ of ‘ik heb veel energetisch werk verricht’ kunnen voor menig man vaag en zeer abstract overkomen.
Ik probeer hier in het kort toe te lichten wat dat dan eigenlijk inhoudt; innerlijk werk.
Om te beginnen is dat best een dingetje, leren begrijpen wat taal met ons doet en heeft gedaan. We hangen overal woorden aan, maar woorden die voor velen onder ons een heel andere betekenis hebben;
- Het gaat goed met mij,
- Ik zit lekker in de flow,
- Ik ga hard en het is intens,
- Er gebeurt heel veel in mij,
- Het is een geknetter in onze relatie,
En ga zo maar door. Het is vaag, maar redelijk gekaderd in een vorm van communiceren onderling wat ons vooral in het hoofd blijft houden. Want daar is het veilig en begrijpen we elkaar, thans tot op een zekere hoogte.
Echter, voorbij de taal ligt het daadwerkelijke voelen. Namelijk ons hele zijn, verbonden met Spirit, de natuur, onze voorouders….verbonden met zoveel meer dan een lichaam van vlees en bloed.
Het voelen, daar ligt het weten met de antwoorden die voor jou van belang zijn. En die ieder van ons zo uniek maken met het bewandelen van ons eigen levenspad met voor ieder hun eigen pakket aan te leren lessen en te ontdekken talenten.
Wanneer je op een punt komt waarin je af gaat vragen waarom je doet wat je doet, te denken aan gedachtes;
‘Wie ben ik eigenlijk’,
‘Waarom kom ik zo slecht bij mijn gevoel’,
‘Waarom overkomen mij tekens deze terugkerende thema’s’,
‘Waarom durf ik mij niet uit te spreken’,
‘ Waarom vermijd ik conflicten?’,
‘Waarom durf ik geen kwetsbaarheid te tonen?’
‘ Waarom heerst er woede en onrecht in mij’
Ook hier wederom, een paar vraagstellingen uit de grote grabbelton.
Dan ligt het antwoord maar op 1 plek, in jezelf. En dat is het innerlijk werk aangaan. Een (spirituele) ontwikkeling wat je op diverse manieren uit kunt oefenen.
Een daarvan – en daar komt mijn ware passie om de hoek kijken – is het verbinden met een heilige geestverruimende plant. Een entheogeen, een woord afkomstig van ‘de God in onszelf’.
Wanneer je in een procesreis zit met heilige entheogene planten en je hebt ‘iets’ te verwerken of aan te kijken? Wat is dat ‘iets’ dan eigenlijk?
Dat ‘iets’ is een ingekapselde emotie, een pijnlichaam wat is weggestopt in het onderbewustzijn. Een pijnlichaam kan je ook wel een onverwerkte ervaring noemen.
Echter, wil het onverwerkte verwerkt worden, een prachtig (kwetsbaar) gegeven in ons menselijk fysieke bestaan. Het wil gehoord, gevoeld, gezien worden, met als gevolg heling.
Het verwerken van een ervaring houdt in dat de fysieke en emotionele pijn die bij de ervaring hoorde nogmaals wordt gevoeld / herbeleefd en dat de overtuigingen en conclusies gemaakt in het verleden weer in het bewustzijn worden gebracht.
Realiseer je hierbij dat onverwerkte ervaringen, en dan maakt het niet uit van welk kaliber (sterfte, slachtoffer of dader van een traumatisch ongeluk of aanschouwer hiervan, scheiding, (seksueel) misbruik, geboorte trauma, mishandeling, een (emotionele) verlating door ouders, gepest te zijn geworden etc. ) onverwerkt is gebleven. Dit kun je zien als een open wond. We hebben de pijn niet doorvoeld, maar hebben ons afgesloten voor de emotionele of fysieke pijn.
De verbinding met een van de heilige planten kunnen ruimte scheppen voor het onverwerkte, om deze weer naar boven te laten komen, tezamen met de bijbehorende emoties, fysieke pijn en conclusies die in deze (traumatische) ervaring getrokken zijn. Men wordt zich hierdoor weer bewust van stukken of gevoelens die zo lang hebben gedobberd in het onderbewustzijn.
Een sluimerend gevoel waar men in het dagelijkse leven niet de vinger op kon leggen maar wat zich uitte in tal van coping strategieën , conditioneringen of patronen.
Deze ervaring toelaten, omarmen, hierdoor gaan en nogmaals doorvoelen geeft heling.
Verdriet, angst, afwijzing, woede, schaamte, schuld etc. zullen hoogstwaarschijnlijk in het bewustzijn komen. Hier alle ruimte, rust en liefde aan geven schept vrede en een diepere verbinding met ons ware zelf. De pijnlijke ervaring ( het ingekapselde pijnlichaam) wordt hiermee losgelaten, het heeft simpelweg geen functie meer.
Herkenning en erkenning geeft in dit proces bewustwording. Bewustwording van de heelheid in en met jezelf, wat op zijn eigen tijd zorgt voor transformatie.
Dit proces is uitermate fragiel, kwetsbaar en tegelijkertijd wonderschoon in alle facetten als je het mij vraagt. Het vraagt moed en vertrouwen om dit te ondergaan tezamen met een een gezonde dosis nieuwsgierigheid waarbij het verstandig is om de pet van De Eeuwige Student op te zetten.
Interesse in een verdiepende ervaring met een entheogene plant? Neem gerust contact met mij op, of lees mijn site naar de verdere mogelijkheden.
Liefs,
Carlijn
